किन दृष्टि ह्रृदयमा हुदैँन ?

अनिश्चित गन्तव्यहरू
उल्झिसकेकाे यात्राकाे पुछारमा
स्वागतार्थ
रसिक मनाेविज्ञानमा
दन्तलहर देखाई
खिज्याइरहेका छन् ।

गन्तव्य हरेक यात्राकाे अन्त्य हुन्छ
एक नहुन्जेलसम्म सम्भावना अनेक रहन्छ ।

त्यसैले हाेला
गन्त्व्यहरू प्राप्ती ठानिएन
यात्राहरू प्रेम मानियाे

सहयात्री धेरै भेट्टिए
मित्र कमैलाई भनियाे

गुरूत्वाकर्षण विरूद्धकाे घर्षण
पाइतालाकाे
यदी उर्जा नहुदाेँ हाे
त कसरी हिडिँन्थ्याे ?

उत्सुक नजरहरू गाेडाका डेकमा केन्द्रित !
म के भनूँ?

मगजले मेराे नसाेचेकाे बेला
ह्रदयले अह्रयाउछँ जसाे
गाेडा चल्दछ उसाे ।

किन दृष्टि ह्रृदयमा हुदैँन ?