पर्याप्त छ पीडा प्रभू

म उसिन्निएको छु सिमानाभित्रै,
दक्षिणको गरम बतास आउँछ
झन आँतपुर्पुरो सेक्दै !

म उसिन्निएको छु आफूँभित्रै
उत्तर लोभलाग्दोे छ,
तर त्यताको बदना छ बेग्लै !

म हेर्छु तिमीलाई, देख्छु उस्तै हाल
छुन्छु वेदना भित्री मनको
दिन्छौ तिमी कसलाई गाल ?

म सुन्छु आफैँलाई, भेट्छु एउटै ताल
गुन्छु व्यवहार कपटी दुनियाको,
चलिरहेछ जेजसो विना गुनासो फिलहाल

धन्य छ लीला प्रभू
एउटै प्राण छ, एउटै लास छ
के के मात्र म सहूँ ?

पर्याप्त छ पीडा प्रभू
एउटै मन छ, अगँभङ्ग छ
कतिञ्जेल मात्र म सहूँ ?