शरिर र आत्माबाहेक पनि

शास्त्रले भन्दछ
भनेर एकपटक पन्डित बाले भनेथे-
म म होइन
शरिर र आत्मा हुँ अरे

र आत्मा वृद्द जन्मन्छ
शरिर जन्मदाँ शिशू हुन्छ अरे ।

त्यस वखत लौरी बाटोको बाधा हुन्थे
पन्डित बाका कुरा कहाँ सुन्थेँ र ?

आज लौरी शहारा छ
म बुझ्छु सब, मेरा कुरा को टेर्दछ ?

तर खिज्याउन्न प्रकृती मलाई म वृद्ध छु
ठान्दैनन् पशूपङ्क्षी म शिशू अशक्त छु

विचरा तिनीहरू!  म त कहिल्यै थिदैँथिइन-
थियो मेरो शरिर जो आज वृद्ध अशक्त छ
थियो मेरो आत्मा जो आज शिशू अशक्त छ ।

हिजो दुवै जवान हुदाँ
कति भ्रमित थिएँ म
कि शरिर र आत्माबाहेक पनि
कहीँ कतै

म छुँ ।