र धर्ती, यो यस्तै छ ।

र धर्ती, यो यस्तै छ

पूर्व क्षितिजबाट चिहाउछ पहिला
अनि बढेको मनोबलका साथ
उघार्छ बादलका आग्लाहरू
र देखापर्छ
सदा श्रीङ्गारित रङ्गमञ्चजस्तो
अनन्त आकाशभित्र
नग्न
त्यो सूर्य
आज पनि ।

उसले सम्पूर्ण हिजो देखेको छ
तर बोल्दिदैन ।
सत्यता पातालको गहिराइमा पुरिदैँछ
उसलाई केही मतलब छैन ।

जसलाई आफ्नो आयू अनन्तको लाग्छ
र  सदशक्तिमानी वरदान पाएकोझैँ ठान्छ
उसको व्यवहार यस्तै हुन्छ
स्वार्थी, कपटी ।

चार वर्षे बालकलाई कखरा सिकाउँछिन् आमा
र भित्रभित्रै आशा गर्छिन्
छोरा ज्ञानी बनोस्
गुणी बनोस् ।

छोराले सिक्छ कखरा
त्यही कपटी, स्वार्थी सूर्यको
छताछुल्ल पोखिएको पापपूर्ण उज्यालोमा ।

र छोरा बाबु बन्दछ
आशा गर्ने आमाको पुस्ता फेरिन्छ

अनि त्यो सूर्य,
        त्यस्तै छ
र धर्ती,
    यो यस्तै छ ।