उत्तर छैन, प्रष्ट छ

उत्तर छैन, प्रष्ट छ
तर पनि अपेक्षाग्नीमा भतभतिएर मन
किन सोधिरहन्छ ?

उभो हेर्छु
मौसमको बदलीसगैँ
बादलका रगँ र आकार बदलिन्छ
नबुझी म भने विश्लेषणमा होमिन्छु
र गलत निचोड पकडी
छोटो बुद्धीको भूमरीमा
ह्वात्तै होमिन्छु ।

आत्महत्या रोजाइ भएन कहिल्यै
बरू वितृष्णा जरूर भयो जिन्दगीदेखि
मृत्युदेखि पनि ।

छोडेँ सुनाउन व्यथा
किनकी हासोँले बिकाउँछ
र म आफूलाई पनि बेचिनुछ ।

व्यापारको सिल्सिलामा
लामो बाटो बजारको डुलिहिँडदा
बेस्सरी थाकेको छु ।

छोटो बाटो जिन्दगीको
आँखासामुन्ने आफैँलाई
कुरिबसेको छ ।

तर म भने ठीगँ
गाडिएको बिजुलीको पोलझै
साइत नै हो कि के हो
कुरी बसेको छु ।