नभका खगले लोभ्याउँछन् मन

नभका खगले लोभ्याउँछन् मन
लाचार उल्झनमा भेट्छु आफ्नो तन
जल्दैछ भाग्य सल्किरहेको खिल्लीझैँ
रून्छ कठै त्यो भिजेको बिल्लीझै
दोबाटो छेऊको बिसौनी जब भूल भइदियो
एकैछिनको लामो सुस्केरा जब भूल भइदियो

उघ्रेका आँखा भर्खरका लोभिन्छन् खगमा
दयाले पोल्छ छाती आफैँप्रति यो जगमा
एकपछि अर्को ढोका उघार्दै उल्झनको
कहिले देखूँला म उपाय सरल सुल्झनको
हेल्चेक्राई बढ्यो उमेर बढेन बुझाइगोरू
थाहै भएन कसरी बाँचियो बढेन बुझाइगोरू