प्रतिस्पर्धा

 पछाडिको जोर गोडा थुतिएको कमिलो

दुवै पखेटा पालैपिलो उखेलिएको झिङ्गो

प्रतिस्पर्धा एक दाना चिनी तीन बीत्ता पर्तिर

सास छन्जेल आश हुनैपर्यो, पेट छन्जेल दास ।

मरिमेटी अघि सर किरो, सृष्टिलाई शरम आउँदैन,

जन्म नचहादाँ नचहाँदै, चहाँदैमा मृत्यु आउँदैन,

विकार गाँठिएको छ ब्रह्माण्डको जिलोसम्मै,

एउटा जीवनको मूल्य छैन, एउटा मृत्युले केही सुल्झदैन,

निरन्तरता हुनुपर्दछ यान्त्रिक, स्याबास भाइ, सब ठीक,

एक चटाइ मात्र गुलियोको सब थोक जिन्दगी तेरो ।

किन, केकसो सोध्न वर्जित, तँ झिगाँकमिलाको बुद्धि छैन,

डाँडापखेरा कुनाकन्तराका बसोबासी तिमेरू,

परिवर्तित विश्वमा परम्परा, संस्कृती, पहिरन, रहनसहन,

सब गरीब तिमेर्को आवाज माथि पुग्दैन प्राथना प्रलाप हो शैतानको खुट्टामा । कर्मको यान्त्रिक निरन्तर्ता तिमेर्को

आजैदेखि मृत्युलाई तयारी । प्रश्नले सत्यसम्म पुर्याउँछ, 

सत्यसगँको प्रेमले विद्रोही जन्माउँछ । 

त्यस सन्तानलाई मर्न गाह्रो हुन्छ ।

त्यसैले हिँड भाइ किरो, एक चटाइ मात्र गुलियो 

भए पनि होवस् जिन्दगीमा तेरो, प्रतिस्पर्धामा अर्को छ फेरी ।

पुग्न त पुग्छ छेत्तोखेलो, तर सवाल हुनु नहुनसगँ होइन ।

बाँडफाँडमा गल्ती छ, टाउकाभित्रको डिजाइनमा

दोष छ । सवाल त्यो टाउकालाई आकृष्ट

राखिरहनु पर्ने छ, मनोरञ्जित पारिरहनु पर्ने छ ।

र त प्रतिस्पर्धा छ को पहिला पुग्छ, 

कस्ले कति पटक गुलियो चाट्छ ।