हितैषीसँग

 म शब्द दिन्छु तिमीलाई, भावनाले शृङ्गार्नु तिमी

जन्मिएको कविता हामी भट्याउँला मिलेर

नख्खु किनारैमा, लै बरी लै काशको ताल टिपेर ।

अनि कस्तो रहेछ त विदेश ? कस्तो भयो बसाइ उता ?

दह्रो मोज भो होला हैन ? खै, के ल्यायौ त हामीलाई ?

सुख कति हुँदो रै'छ, दुख कति, घर कति सम्झियौ ?

याद कति आयो आमाको बाको, साथिभाइ, तिहारको ?

कति बस्छौ, कहिले फर्कन्छौ, आज नाइट हानौँ हुँदैन ?

भाले काटौँला, आगो बालौँला, लोकलले छुन्छ छुदैँन ?

कति के कमायौ, जोड्यौ के कति, पुग्यो कति सोचेको ?

सम्झौतै हो भन्दैथ्यौ आखीर, के के बेच्यौ, के किन्यौ ?

हामी त  त्यही पखेटा नभा' चरा, कुवाको भ्याकुता

जहीको त्यहीँ, एकर्काको कोखा ठुङ्यो, पुग्नु छैन कहीँ

प्रश्नले घेरेरै, एकापसलाई पेचेरै, गर्छौँ अझै मनोरञ्जन् ।