Salman Rushdie

"A poet's work is to name the unnamable, to point at frauds, to take sides, start arguments, shape the world and to stop it from going to sleep."

Salman Rushdie

रोकिदे

कति पर्छस् ए अलच्छिना पानी, रोकिदे, 

अङ्कुसे-बीड कालो छाताको ओत भो अपुग् । 

ती मकै पोल्न बसेकी बहिनीको आगो निभाइस् ।

हाँडिघोप्टे, मुसल्धारे दर्किएर परिश्रमी पेटमा लात्ती हानिस् ।

चोकमा मान्छे उभिन्थेँ, यसो गफिन्थेँ । 

बहिनी छड्के निहुरिएर आगो हम्किन्थिन् ।

फू फू फुक्दै भुङ्रोमाथि घोगा घुमाउथिन्,

यताउती मस्किन्थिन्, खोस्टा नङ्गाउथिन् ।

दृश्यले मकैचरी भोकाउथेँ ।

व्यापार हुन्थ्यो ।

बहिनी दुई पैसा समाउथिन् ।

खर्च पुग्थ्यो ।

थोरै जोगिन्थ्यो ।

स्याहर्नलाई वर्तमान छ, भविष्य छ ।

विगतले यसै नि पहिल्यै बेस्सरी थिचेको छ ।

कलिलो अनुहार, सिन्दुरपोते व्यवहार,

बोर्डिङ्मा छोरा, खाडीमा खसम, बुढा सासुससुरा

सहित कुरिरहेछ कलङ्कीको

सस्तो गल्लीभित्र महगोँ घरमा 

दुई कोठे डेराको 

भोको भान्छा ।

भोको छ पेट उस्को आफ्नै पनि, गह्रौ छ टाउको, 

निधारमा फेटा कसिछन्, सपना छ चार आना माटोको 

यही खाल्डो भित्र ।

हुन दे, रोकिदे, होस् तँ, छस् तँ, जान्यौ हामीले

पाप प्रकृतीलाई नि लागोस् पौरखीलाई सताए !

भो अब रोकिदे, 

विहानदेखि चार घोगा नि बेचेकी छैनन् ।

No comments:

Post a Comment